Yan ang tanong sa sarili pagkatanggap ko sa isang text message noong isang araw. Bago ang balita ng kanyang pagkamatay, hindi ko kilala si Perper. Hindi kami nagkita in person o kahit sa facebook man lang. Noong isang araw ko lang unang narinig ang kanyang pangalan at nakita ang kanyang mukha sa ilang larawan sa facebook. Una kong narinig ang kanyang pangalan, Rendell Cagula, sa text message na iyon mula sa isang taga-media ng Davao City. Hiningan ako ng reporter ng statement tungkol sa taong ito. Nagtaka ako sa tanong kasi hindi ko alam kung sino ang taong ito at hindi ko alam kung ano ang balita tungkol sa kanya, at wala akong load noon para magreply sa text.
Pagdating sa bahay, sinearch ko sa internet. Si Rendell Ryan Edpan Cagula pala ay dating president ng University Student Council ng UP-Mindanao sa taong 2011-2012. Dati rin siyang Davao City coordinator ng League of Filipino Students (LFS) at ang Southern Mindanao coordinator ng Kabataan Partylist. At ayon sa balita, si Perper, ang tawag sa kanya ng kanyang mga kaibigan, ay 23 taong gulang ng siya ay namatay.
Ano ang ikinamatay niya?
Ayon sa isang press release ng militar, si Perper ay isa daw sa tatlong napatay na "bandidong NPA" sa isang engkwentro sa Sarangani sa pagitan ng militar at ng New People's Army (NPA). Kung bakit ganoon na lang ang bansag ng mga militar kay Perper—bandido—ay hindi mauunawaan ng mga hindi nakakakilala sa kanya at sa buhay na pinili niya. Hindi ito umaangkop sa mga pahayag at kwento ng mga kaibigan, kakilala, at mga naging kasama niya sa gawain.
Sa isang blog post ng isang kaibigan niya sa isang fraternity, si Perper ay isa sa mga "most well-loved people in UP Mindanao". Ang isang "bandido" pala sa tingin ng militar ay minamahal ng marami.
Hanggang ngayon nagmula lang sa militar ang mga pahayag sa kung ano ang konteksto ng kanyang pagkamatay: isang engkwentro daw. Maaaring totoo, ngunit maaari ding hindi ito ang buong kwento.
Ayon sa isang balita, si Perper ay binaril ng apat na beses sa likod at isa sa ulo. Hindi rin malinaw kung siya ba ay may baril nung siya ay binaril. Buhay pa kaya siyang nadatnan ng mga sundalo at hinayaang mamatay na lang na wala man lang medikal na atensyon? O buhay pa kayang nadatnan na duguan at tinapos na rin na walang kalaban-laban? Kung paano siya namatay ay hindi pa rin malinaw ayon sa kanyang mga kaibigang aking nakausap.
Kaya naman pati ang meyor ng Davao na si Rodrigo Duterte, isang magaling na abogado, ay nagsabing "tingnan muna natin kung ano talaga ang nangyari". Ipinahayag niya ang pagiging bukas sa pagbibigay ng tulong sa pamilya ni Perper, kung sila ay lalapit sa kanya.
Bakit pinagbubunyi ng militar ang kanyang pagkamatay?
Pinagbubunyi ng militar ang pagkapatay nila kay Perper. Ayon sa mga balita, binigyan ng pabuya ang platoon leader ng mga sundalong nakasagupa ng mga NPA sa engkwentrong konektado sa pagkamatay ng magiting na lider-estudyante. Lalo lang nakakagalit sa marami ang pagbubunying ito ng militar kung titingnan ang naging ambag ng kabataan sa panlipunang pagbabago. Ngunit hindi ito taliwas sa tunay na katangian ng Armed Forces of the Philippines, isang mersenaryong institusyong tagapagtanggol sa estadong hindi para sa mamamayan.
(Maraming salamat at may google upang madaling balikan ang mga kaganapang kanyang kinasangkutan.)
Tunay na pinuno ng mga mag-aaral ng UP-Mindanao
A consultation with students was organized by the University Student Council on September 5, 2011 with the Chancellor and other university officials.Iskolar ng Bayan
Naging bahagi din si Perper sa ika-42 na paggunita ng First Quarter Storm (FQS) noong Enero 2012. Sa pagkilos na ito, malakas ang naging panawagan ng mag-aaral sa UP-Mindanao sa kanyang pangunguna na ang mga Iskolar ng Bayan ay may "makasaysayang pamumuno sa mga kampanya ng mamamayan". "During the Marcos dictatorship, UP was a known seat of student activism. We want to keep that legacy of the UP students – that we are the scholars of the people ready to serve them,” he said.
Bilang pakikiisa, maraming guro ang nagkansela ng kanilang mga klase upang makasama ang kanilang mga estudyante sa makasaysayang pagkilos na iyon ng mga kabataan sa Davao City.
MAKE A MOVE. Kabataan Partylist’s Raymond Palatino (left) and Rendell Ryan Cagula urge President Aquino, the Ched, DepEd and Congress to stop increases in school fees. (davaotoday.com photo by Medel V. Hernani)Sa parehong posisyon, nanawagan siya noong Hulyo 2012 sa lahat ng kabataan sa buong Southern Mindanao na lumabas sa lansangan at sumama sa kanilang State Of the Youth Address (SOYA) upang patampukin ang kalagayan ng mga kabataan sa rehiyon at ang maraming usaping ng kanilang sektor.
Enero 2013 ng sumadsad ang barkong pandigmang USS Guardian sa Tubbattaha Reefs. Bagama't hindi na direktang isyu ng mga estudyante, hindi niya pinalampas ang pagkakataong ito upang ipakita ang papel ng mga estudyante sa mga usapin sa relasyong panlabas ng bansa.
Sabi niya: “Kining pagsulod sa USS Guardian ginaingon nga regular Port Call lang. Pero kung atong tan-awon pinaagi sa Visiting Forces Agreement ug sa Mutual Defense Treaty, yano lang makasulod ang mga sundalong Amerikano sa atong nasud.”
Maging ang posibleng panghihimasok-militar ng bansang U.S. sa panahon ng kalamidad tulad ng Bagyong Pablo at ang iskandalong kinasangkutan ng mga tropang Amerikano sa ating bansa ay hindi niya pinalampas. Malamang nagpupuyos din ang kanyang galit sa pagkamatay ni Jennifer Laude.
Pinatunayan niya na hindi tanga ang mga estudyante sa mga ganitong usapin.
Sabi sa balita, 11 buwang malayo si Perper sa kanyang mga magulang bago naiuwi ang kanyang katawan. Hindi na siya nagpasko sa kanilang bahay noong nakaraang taon. Ngunit bago siya umalis, hindi rin niya pinalampas ang usapin ng matinding korapsyon sa loob ng gobyerno ni Aquino, ang usaping pork barrel.
Pinangunahan ni Perper ang pormasyong Youth for Accountability and Truth Now (Youth ACT Now) dito sa Davao City. Hinamon niya ang mga pinuno ng iba't ibang kolehiyo at paaralan sa Davao City na huwag pigilan ang kanilang mga estudyante na sumama sa pagkilos ng mga kabataan at maging bahagi ng malaking pagkilos ng mamamayan upang i-abolish na ang PDAF.
Pinatunayan niya na hindi bulag ang mga kabataan sa laganap na katiwalian sa gobyerno. Higit pa riyan, naniniwala siya sa malaking papel ng mga kabataan sa pagsusulong ng makabuluhang pagbabago sa lipunan.
Batay sa mga balita at kwento, hindi siya nagsasawa at napapagod sa pag-aaral tungkol sa lipunan at pagbibigay ng mga pag-aaral sa iba pang kabataan tungkol sa sari-saring usaping panlipunan direkta at di-direktang nakakaapekto sa kanila.
At hindi siya tumigil sa pagbibigay ng mga pag-aaral sa mga kabataang tulad niya. Ayon sa kwento ng kanyang ina, masaya siyang nagbigay ng mga pag-aaral sa mga Lumad sa bundok na pinili niyang puntahan.
Bakit siya namundok?
Hayaan nating ang mga iyak at dalamhati sa pagkamatay ng isang magiting na kabataang hindi nagpadala sa agos ng pansariling ambisyon ay maitransporma sa mas malalim na pag-unawa sa kanyang piniling buhay. Bagamat hindi ko siya kilala at hindi kami kailanman nagkausap, sigurado akong ang kanyang desisyon ay kanyang-kanya. Hindi siya napilitang mamundok. Sa interview ng Mindanews sa kanyang ina, sinabi nito na "sinabi niya sa akin na masaya siya doon at doon niya nakita ang kanyang calling". Pinili niyang mamundok dahil doon niya nahanap ang kaligayahan sa piling ng mga pinaglingkuran at tinuruang mga katutubo at magsasaka na matagal ng pinagkakaitan ng kaalaman at edukasyon.
Bagay na bagay ang sinabi ni Prof. Aya Ragrario ng UP-Mindanao: "to honor their memory, we must remember that in the course of this they have become those extraordinary individuals who were able to dream beyond the dreams to which the majority aspires. Little joys are not enough, only profound social change would do. Life demanded much from them, as it does to all of us, but they demanded much more from life. They may not have called upon god in the same names most of us do, but no one would disagree that making the decision they did must have required an exceptional amount of spiritual fortitude, a fortitude that certainly must have been tested again and again as they trod the path they chose to take."
Sa mga nagtatanong kung ilang Perper pa ba ang tatahak sa "road less traveled", marapating maging bahagi tayo hindi lang sa pagtatanong kundi pati na rin sa pagsusulong ng makabuluhang pagbabago sa lipunan upang maugat ang dahilan ng pamumundok ng mga kabataan at ng mga inaaping sektor ng lipunan. Ibigay natin ang ating suporta sa pagsusulong ng usapang pangkapayapaan sa pagitan ng gobyerno ng Pilipinas at ng National Democratic Front of the Philippines.
Sino naman si Edjop?
Basahin ang mga artikulong ito:
[1] 30 years ago today, Ateneo student leader-turned-rebel Edjop killed in a military raid
[2] Why Ateneo is honoring Edgar Jopson
No comments:
Post a Comment